Nowoczesne niemieckie narzędzia OCR wykorzystują algorytmy głębokiego uczenia do radzenia sobie z wyzwaniami, takimi jak nakładające się znaki, kursywa i odmiany czcionek.
Zaawansowane systemy wykrywają również znaki tonalne i rozmieszczenie samogłosek o krytycznym znaczeniu dla znaczenia, obsługując jednocześnie wielojęzyczne środowiska tekstu mieszanego. Aplikacje obejmują digitalizację historycznych manuskryptów, automatyzację wprowadzania danych i zwiększanie dostępności treści w języku niemieckim.
Pomimo postępów nadal istnieją wyzwania związane z dokładnym przetwarzaniem danych wejściowych o niskiej rozdzielczości lub wysoce stylizowanych czcionek, co sprawia, że kontekstowe modele sztucznej inteligencji są niezbędne do zapewnienia niezawodnej wydajności.